وی اضافه كرد: بهتر است به جای پرداختن به علل و عوامل غفلت و عقب افتادگی كشور، به حركتی كه در سالهای اخیر در راستای جهش علمی شكل گرفته، توجه داشت.
این استاد دانشگاه خاطرنشان كرد: تحقیق و تلاش خستگی ناپذیر نخبگان و توانمندیهای بالقوه این مرز و بوم می تواند نوید بخش حیاتی دوباره باشد و تجربه شیرینی را كه در كشورهای دیگر اتفاق افتاده، در ایران متجلی سازد. وی تصریح كرد: در حال حاضر در میان متخصصین كشور نسلی از افراد غیرتمند بوجود آمدهاند كه ضمن درك موقعیت فعلی مملكت در جهان، توانمندی لازم برای اجرای این برنامه و پیمودن این راه دشوار را دارند. این نسل كه نفع و ضرر جامعه با آنها گره خورده است، شكست جامعه را به منزله شكست خود می دانند و انگیزه لازم برای اجرای چنین تحولی دارند.
مصطفایی دستیابی به اهداف بلند مدت پیشرفت كشور را در گرو داشتن اختیارات فرابخشی و فراسازمانی برشمرد و افزود: اگر مدیریت فناوری تحت نظارت مدیریت سازمانی عمل كند، مجبور است سرعت مجموعه را با سرعت سازمان هماهنگ كند. زیرا در غیر این صورت، نظام سازمان دچار اغتشاش و اختلال خواهد شد و برای حل این مشكل لازم است مدیران فناوری برای اینكه بتوانند شتاب مورد انتظار را به مجموعه خود بدهند باید از امتیازات خاصی برخوردار باشند.
وی تأكید كرد : در قرن انقلاب جهانی فناوری، اراده نخبگان كشور در سطوح اجرایی و علمی سرنوشت ساز بوده و میتواند با ورود قدرتمند در چنین صنعتی، بخش عمدهای از مشكلات اقتصادی و اجتماعی جامعه همچون اشتغال و رفاه را برطرف سازد و بار سیاسی قابل توجهی را به همراه داشته باشد.
دانشیار دانشگاه علوم پزشكی كرمانشاه تغییرات سیاسی مداوم و به دنبال آن تغییرات اقتصادی و اجتماعی را موجب خروج افراد متخصص و فرهیخته از كشور به دلیل عدم ثبات در برنامه ریزی و سیاست گذاریها دانست و افزود: این امر باعث می شود از توان و تجربه این افراد به شكل مطلوبی استفاده نشود.
این استاد دانشگاه وارد نشدن بخش خصوصی به عرصه حمایت از فناوری‌های نوین در علوم پزشكی را موجب راكد ماندن پروژه ها ذكر كرد و یاد آور شد: در این صورت پروژه ها به علت بودجه ناكافی به نتیجه مطلوب نمی رسند و كار و فعالیت محققین تنها به بخش های دانشگاهی و دولتی منتهی می شود كه در دراز مدت به رشد منفی بخش‌های صنعتی مرتبط با فناوری‌های جدید منجر خواهد شد. وی اظهار داشت : اگر شرایط مساعدی در مسیر توجه به فناوری‌های نوین در بخش پزشكی ایجاد شود، بخش خصوصی با تمایل و اطمینان بیشتری وارد این عرصه می شود. اما در ابتدا دولت باید با سرمایه گذاری مناصب وتصویب قوانین تسهیل كننده زمینه ادامه كار توسط بخش خصوصی را فراهم كند.
وی در پایان توجه به ریسك پذیری سرمایه گذاری در فناوری‌های نوین در علوم پزشكی، سیاست های تشویقی دولت مانند معافیت های مالیاتی و پرداخت وام های كم بهره به بخش خصوصی را در ایجاد تمایل و انگیزه بیشتر بخش خصوصی ضروری خواند
https://www.mehrnews.com/news/250611